Sustu gece...
Zaten dilsizdi seni her sevdiğimde. El yordamıyla menzile giderken bir ok, kendini vurdu. Boynunu büktü yay.
Bir rüzgâr kendini kaybetti, gıpta ederken ona.
Bir şişenin içine hapsoldu kuş sesleri. İçinden aktı dalgın bir nehir ben seni severken.
Bir şimşek utandı kendinden, Ay uzaktan baktı. Dağlarda sabahladı bir ozan, ben seni severken.
Adını içinden haykırdı bir meczup. Kocaman adımlarla yollara vurdu bir deli kendini. Parmak uçlarıyla toprağa dokundu yağmur taneleri.
Ben seni severken, elleriyle ağzımı kapadı hicran.
Vuslat, tanımadığını söyledi beni. Bir gül kokusu sardı içimi seni severken.
Bir şiir kayıp gitti yüreğimin arasından.
Bir ilham uyandırdı Itri’yi gecenin bir yarısında.
Duvarla hâlleşti bir mum.
Aşka geldi kalemim ben seni severken.
Bir dua döküldü dudaklarımın arasından.
Derin bir aşk çektim ciğerlerime.
Adını yazdığım kâğıda dokundum. Şehrini sevdim haritada.
Kim getirir ki haberini sana sevdamın?
Bir duadır seni sevmek...